آژانس بین المللی انرژی تاکید دارد که افزایش متناسب و قابل قبول انرژی های تجدیدپذیر برای «قابل دسترس بودن»، «قابل اعتماد بودن» و «پایدار بودن» سیستم های انرژی با تمرکز بر مصارف مدرن، ضروری است.
علی رغم اینکه در سال های اخیر پیشرفت های بسیاری در زمینه دسترسی به انرژی در دنیا حاصل شده است، با این کشورها نتوانسته اند اهداف انرژی تعیین شده در «اهداف توسعه پایدار سازمان ملل SDG برای ۲۰۳۰» را محقق کنند.
بر اساس گزارش جدید آژانس بین المللی انرژی IEA، آژانس بین المللی انرژی های تجدیدپذیر، IRENA، بخش آمار سازمان ملل متحد UNSD، بانک جهانی و سازمان بهداشت جهانی WHO، هنوز هم می توان دستیابی به انرژی «قابل دسترس»، «قابل اعتماد»، «تاب آور» و «مدرن» را تا سال ۲۰۳۰ محتمل دانست، اما این احتمال نیازمند تلاش های تاب آور، به ویژه در جمعیت های فقیر دنیا و نیز بهبود تاب آوری انرژی است.
بر همین اساس، آمار جمعیتی که در سال ۲۰۱۰ بدون دسترسی به برق زندگی می کردند برابر با ۱.۲ میلیارد نفر بود اما در سال ۲۰۱۶ این آمار به یک میلیارد نفر کاهش یافت.
هند، بنگلادش، کنیا، و میانمار از سال ۲۰۱۰ بیشترین رشد در زمینه دسترسی به برق را داشتند.
با این حال کارشناسان امر معتقدند تا سال ۲۰۳۰ هنوز هم ۶۵۰ میلیون نفر بدون دسترسی به برق خواهند بود مگر اینکه اقداماتی تاب آور و قدم به قدم انجام شود. از این آمار، ۹ نفر از هر ۱۰ نفر در کشورهای جنوب صحرای آفریقا در تاریکی زندگی خواهند کرد.
اما آمارهای جهانی واقعیت های دیگری را نیز از انرژی در دنیا نشان داده اند. بر اساس آمار سازمان های درگیر در مباحث انرژی، خوشبختانه دنیا رو به سوی اقداماتی در جهت توسعه انرژی های تجدیدپذیر و نیز بهبود بهره وری انرژی دارد. با این حال دسترسی به راه حل های پاک برای پخت و پز و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر برای گرمایش و حمل و نقل هنوز هم با اهدافی که باید می رسیدند فاصله دارند.
بنابراین آژانس بین المللی انرژی می گوید برای رسیدن به اهداف تعیین شده در زمینه انرژی پاک مورد نیاز پخت و پز و حرارت، باید سیاست ها قوی تر، برنامه ریزی ها دراز مدت تر، تامین مالی خصوصی تر و انگیزش های سیاسی و مالی برای توسعه تکنولوژی ها جدید بیشتر شود.
دسترسی به برق:
آژآنس بین المللی انرژی معتقد است که بعد از یک دهه توسعه یکنواخت، در حال حاضر دسترسی جهانی به برق به ۸۹ درصد رسیده و سالانه ۱۵۳ میلیون نفر به تعداد افرادی که می توانند از برق استفاده کنند افزوده می شود.
اما مشکلات مربوط به مناطق دور افتاده و جنوب صحرای آفریقا به قوت خود باقی است و هنوز ۵۷۳ میلیون نفر در این مناطق در تاریکی به سر می برند.
در سال ۲۰۱۷ دست کم ۳۴ میلیون نفر به خدمات اولیه برق دسترسی پیدا کردند.
پخت و پز پاک:
در سال ۲۰۱۷ تقریبا سه میلیارد نفر محروم از امکانات پخت و پز پاک بوده اند. این افراد بیشتر ساکنان آفریقا و آسیا هستند. این امر نگرانی های اقتصادی و بهداشتی بسیاری به همراه دارد. تحلیل گران می گویند تا سال ۲۰۳۰ حدود ۲.۲ میلیارد نفر به انرژی پاک برای پخت و پز دسترسی نخواهند داشت که همین امر باعث ایجاد مخاطرات بهداشتی، محیط زیستی و جنسیتی برای آنها خواهد شد.
انرژی های تجدیدپذیر
انرژی های تجدیدپذیر توانسته اند در سال ۲۰۱۶ خدود ۱۷.۵ درصد از مصرف کل انرژی دنیا را از آن خود کنند. این آمار در سال ۲۰۱۰ برابر با ۱۶.۶ درصد بود.
در دسترسی به برق، تجدیدپذیرها پیش قدم هستند اما در گرمایش و حمل و نقل هنوز جای کار بسیار دارد.
بهره وری انرژی
بهبود بهره وری انرژی در سالهای اخیر بسیار مورد توجه بوده است و دلیل آم تمرکزی است که سیاست گذاران در اقتصادهای بزرگ برآن داشته اند.
البته هنوزهم در سطح جهانی بهبود شدت انرژی اولیه عقب ماندگی ها بسیار دارد. الزامی کردن سیاست های مربوط به بهره وری انرژی، تعیین اهداف مالی یا مشوق های مالی، استفاده از مکانیسم های بازار و بهبود اطلاعات جمع آوری شده در باره بهره وری انرژی برای رسیدن به اهداف این سیاست ها ضروری است.
فاتح بیرول، مدیر اجرایی آژانس بین المللی انرژی، معتقد است «برای رسیدن به اهداف انرژی باید اقدامات بسیار بیشتری انجام دهیم. من به ویژه نگران فقدان دسترسی به انرژی های قابل اعتماد، مدرن و تاب آور دربرخی مناطق دنیا هستم، به ویژه در جنوب صحرای آفریقا...»
ریچارد پولیتی، مدیر ارشد بخش انرژی و اکتشافات بانک جهانی هم معتقد است: پیشرفت های اخیر در زمینه دسترسی به برق باعث شده که تعداد کشانی که به برق دسترسی ندارند تا ۸۴۰ میلیون نفر کاهش یابد اما هنوز هم برای دسترسی به برق در کشورهای فقیر و مناطق دورافتاده تلاش بیشتری نیاز است. بانک جهانی برای برنامه های مرتبط با این اقدام ۵ میلیارد دلار در نظر گرفته است.
فرانسیسکو لا کامرا، مدیر اجرایی آژانس بین المللی انرژی های تجدیدپذیر هم می گوید: انرژی های تجدیدپذیر و بهره وری انرژی کلیدهای توسعه پایدار هستند و امکان دسترسی به انرژی را فراهم می کنند، اقتصادها را رشد می دهند، شغل ایجاد می کنند و بهداشت را بهبود می بخشند.